Antikomünizme fırsat verme! MLPD’ye karşı yürütülen kampanyaya son! İlerici toplumsal hareketler ancak saflarındaki antikomünist bölücülere karşı çıkarsa güç kazanır!

1. Göze çarpan bir toplumsal kutuplaşmaya ta­nık olmaktayız. Burjuva politikakarı derin bir gü­ven bu­nalımı yaşamaktadır. 2015 yılından be­ri kitleler arasında ilerici bir ruh değişimi ge­liş­mek­te­dir. Sı­nıf bi­linci, çevre bilinci, en­ter­nas­yo­na­list ve kadın bilinci ge­niş kapsamda uyanış gös­termektedir. Fa­kat ay­nı zamanda resmi po­li­ti­ka­lar sağa doğru evrilmektedir. Sağcı gelişme hü­kü­metten ve bur­ju­va par­tilerinden öte, artık med­ya ve kültür sektörüne de sirayet etmiştir. Bu te­mel­de AfD par­ti­si, dün­ya savaşı sonrası ta­ri­hinde ilk kez, fa­şi­zan ve ırkçı “halk­çılık” fi­kir­le­riyle kendisine kay­da değer bir kitle tabanını ka­zanabilmiştir. Em­per­ya­list dünya sis­temi krize yat­kın bir biçimde ge­liş­mek­tedir. Bu ortam için­de kitlelerin hem köklü top­lum­sal de­ğiş­melere hem de mark­sist-leninistlere olan il­gi­si­ni ve on­la­rın görüşlerine katılanların sayısını da arttırır.

2. MLPD ve onunla birlikte “In­ter­na­tio­na­lis­ti­sches Bündnis” ‒ Enternasyonalist Birlik ‒ sağ­cı ge­lişmelere, faşizme ve savaşa karşı bir­le­şik cephe oluşturarak hükümetlerin sağa kay­ma­sı­na karşı mü­cadele ederek güçlenmektedir. Ne­rede bir önemli eylem varsa MLPD de ora­da­dır. Eyleme katkı ya­par, yol gösterir, mü­ca­de­le­ye pers­pek­tif ve­rir. Televizyon kanalı n-tv, Ekim 2019’­da MLPD üze­ri­ne yayınladığı bir haberde, “Her yer­de or­tadadır” başlığını atmıştı. MLPD ile­rici ruh değişimin dev­rimci kanatını temsil eder; iş­let­melerde, fabrikalarda, sendikalarda kök salmıştır. Görüşlerini mert­çe savunur, işçi ve halk ha­re­ke­ti içinde gittikçe kök saldığını ve ör­güt­leme gücüne sahip ol­du­ğu­nu kanıtlamıştır.

3. Bu durum egemen güçleri ‒ kapitalistler bir­lik­lerini ve tekelleri, başta İçişleri Bakanı Horst See­ho­fer olmak üzere hükümeti, burjuva par­ti­le­ri­ni ve gizli servislerini ‒ çok tedirgin et­mek­te­dir. On­lar 2018 yılında MLPD’yi bastırmak için bir antikomünist kampanya başlattılar. MLPD’­nin ban­ka he­sapları kapatılıyor, kamuoyuna açık et­kinlik salonları kapatılıyor veya kullanılması ya­sak­la­nı­yor, fes­tival ve kon­serler polis sal­dı­rı­la­rıyla önlenmek isteniyor. Partinin önde ge­len­le­ri ölümle tehdit edi­liyor ya da ‒ MLPD’nin teo­rik or­ga­nı Revolutionärer Weg’in yazı ku­ru­lu başkanı Stefan En­gel’in yaşadığı gibi ‒ “top­lumu tehlikeye sokan ki­şi”, “Ge­fähr­der” ilan ediliyor.

4. Bu senaryonun “fon müziği”, işte an­ti­ko­mü­nizm­dir. Halen egemen olan modern an­ti­ko­mü­nizm ile­ri­ciymiş gibi görünür ‒ oysa Sovyetler Bir­li­ği’nde ve Mao Zedung döneminde Çin Halk Cum­hu­ri­yeti’nde inşa edilen sosyalizme kar­şı “stalinizm” veya “maoizm” v.b. düşmanca te­rimlerle halkı kış­kırtır. Bunca dalaverenin ge­nel amacı marksizm-leninizmin ve MLPD’nin ge­lişmesini ön­le­mek­tir. Bu tür an­tikomünizm özel­likle burjuva partileri ve NGO’lar (sözde “si­vil toplum ku­ru­luş­la­rı”) üze­rinden artık tüm top­lumsal ha­re­ket­le­re sız­mış­tır. Modern an­ti­ko­mü­nizm ise, sağ hü­kü­met­le­rin ve AfD ve fa­şist­ler gibisi güçlerin yay­dı­ğı açık saldırgan an­ti­ko­mü­nizme kapı açmış, onu top­lumda ka­bul edi­le­bi­lir hale ge­tir­miş­tir. Çünkü bütün an­ti­ko­mü­nizm türleri, bilimsel sos­ya­liz­me ve onun dün­ya gö­rü­şüne saldırmak, ça­mur atmak, bas­kı kur­mak, sosyalizmi yok etmek ça­ba­sın­da hem­fi­kir­dir. Bur­juva politikasının ve kü­çük-bur­juva güç­le­rin antikomünizmden kaynaklanan esas atak­la­rını mark­sist-leninistlere yöneltmesi, resmi po­litikaların sa­ğa doğ­ru gelişmesine ze­min sun­muş ve onu sürekli kamçılamaktadır. An­ti­komünizm, sağcı po­li­ti­ka­cılar ile faşizan güç­le­rin ha­re­ket tarz­la­rını meşrulaştırarak insanları po­litikanın sağa doğru ge­liş­me­sine ve fa­şizan güç­lere karşı yü­rüt­tük­le­ri mücadelede silahsız bı­rakır.

5. Antikomünizmin MLPD’yi bastırma gi­ri­şim­leri başarısız kalmıştır. Bir de Federal Kri­mi­nal Dai­resi BKA’nın, CDU ve benzeri güç­le­rin yeni polis yasalarına v.b. gelişmelere karşı ör­güt­le­nen ey­lem birliklerinden MLPD’nin dış­lan­masını talep ederek baskı yapma kalkışmaları da ba­şa­rı­sız kal­mıştır. MLPD üzerine gittikçe ko­nu­şuluyor. MLPD, sahip olduğu hak ve öz­gür­lükleri büyük öl­çü­de mü­cadele ile sa­vun­ma­yı başarıyor. Özellikle antikomünizmin sal­dı­rı­la­rı­na karşı boyun eğ­mi­yor. Tam ter­si­ne, sos­ya­lizm için propaganda yapıp, sosyalizmin ge­tir­di­ği kazanımları savunuyor. Ay­nı za­man­da MLPD, sos­yalizmde çıkan sorunların, bir de onun adına yapılan hataların ve ağır suç­ların in­ce­len­me­sine, onlardan dersler çıkarılmasına son de­rece önem veriyor. Fakat an­ti­ko­mü­nizm Al­man­ya’­da çok­tandır devlet dinidir. Bu da sos­ya­lizm üzerine konuşma ve tartışmalara im­kan ver­me­mek an­lamına ge­lir. Sosyalizmin ka­ra­lan­ması herkesçe kabul edilen bir şey olmak, üze­rinde her tür­lü ser­bestçe tar­tı­şılması ise af­fe­di­lemez tabu kırma sayılmak isteniyor. Ne var ki SPD’­li Ke­vin Küh­nert veya Sol Parti’den Bo­do Ramelow gibileri sosyalizm üzerine tar­tı­şır­ken kim­se karşı çık­mı­yor, çün­kü onlar “sos­ya­lizm” de­yince hemen “sadece ka­pi­ta­lizm çer­çe­ve­sinde re­form­lar kastet­tiklerini” be­lir­tir­ler. Bun­la­rın sosyalizmle bir il­gisi yoktur.

6. Egemen güçler bütün başarısızlıklarına karşın MLPD’­nin toplumsal hareketlerden tecridini ger­çekleştirmek is­tedikleri için, 2018 yılı or­ta­sın­dan bu yana tüm toplumu kapsayan yeni bir tas­fi­yecilikⁱ özen­dirilip ulusal düzeyde ko­or­di­ne ediliyor. MLPD’nin eş zamanlı olarak çe­şit­li eylem bir­liklerinden aynı gerekçe ve yön­tem­lerle dışlanması, bir “komp­lo teo­risi” değil, ger­çek­lik­tir. Saldıranlar kimi zaman burjuva par­tilerinin tem­sil­ci­le­ri­dir, ki­mi zaman da o par­ti­le­rin gençlik ör­güt­leridir, ya da NGO adı ve­ri­len ör­güt­ler­den birileridir. MLPD bayraklarına sal­dı­rıp yırtıyorlar, tu­tuş­turuyorlar, MLPD üye­le­rine saldırıyor, onları yere vuruyorlar, MLPD’­nin sahip olduğu de­mok­ra­tik hak ve öz­gür­lüklerini elinden alıyorlar, üyelerine polis sal­dır­tıyorlar. Onlar, kin ve nefret dolu an­ti­ko­mü­nist karalama yazılarından, birçok kent­te şid­det kul­la­nı­lmasından, çirkin iftira kam­pan­ya­la­rın­dan, şimdiye ka­dar ilerici siyaset yapan bir di­zi ile­rici eylem birliğinin bölünmesinden so­rum­lu­durlar. Sonuç ola­rak, söz geçiren Al­man te­kel­lerinin ve Alman gizli servisi “Ver­fas­sungs­schutz”un Ha­ziran 2019’da dü­zen­ledikleriⁱⁱ “Gü­ven­lik Top­lantısı”ndan çıkarılan talimatı yerine ge­tirmişlerdir: “aşı­rıcılara çi­zil­miş sınırın or­ta­dan kalk­ma­sını”² en­gellemek (bunu ‘dev­rim­ci­le­rin kitleler içindeki et­kisini ortadan kaldırmak’ ola­rak oku). Tas­fiyeciler bu al­çak ma­nev­raları ken­di görevleri olarak gö­rüp bilinçli olarak mi “ye­rine getiriyorlar”, yoksa an­ti­ko­mü­niz­min kış­kırt­malarına mı düştüler? Ce­va­bı­nı kendileri ver­melidirler.

7. Bu zatlar, tahrip edici faaliyetlerini yerine ge­ti­re­bilmek için kendi dünya görüşlerine da­ya­nan bir di­zi meşrulaştırıcı gerekçe gösteriyor ve pratikte aynı yönde davranıyorlar. “Par­ti­ler ol­ma­ya­cak, bay­rak­ları olmayacak” sloganı, “ideo­lojisizlik” tezinin toplumsal hareketlerde pra­tiğe uy­gu­lan­ma­sı­dır. Ege­menler aynı “ideo­lo­jisizlik” efsanesini çoktandır kullanmakta ve gü­nümüzde bu “ideo­lojisizlik” yalan yere ör­ne­ğin “Fridays for Future” ha­re­ke­tine katılan tüm genç­lerin isteğine uy­gunmuş gibi gös­ter­mek­te­dir­ler. Bunu daha Lenin ortaya koymuştu: “Bur­ju­va toplumunda ‘par­ti­siz­lik’, karnı doyu efen­di­le­rin partisine, ege­men­lerin partisine, sö­mü­rü­cülerin partisine üye ol­ma­nın ikiyüzlü, ört­me­ce­li, pasif ifadesinden başka bir şey de­ğildir.”ⁱⁱⁱ Mark­sist-leninistleri uzak­laş­tır­ma ka­rarları uy­gu­lamaya konulmakta ve sos­yalizm demagojik bir şekilde faşizmle eşit tu­tul­mak­ta­dır.

8. “Antideutsche” (‘Alman Karşıtları’), anarşist ve troçkist gruplar, sözde “solcu” gruplar, ‒ ki­mi yer­de polisle, kimi yerde sağ sendika li­der­le­riy­le, kimi yerde burjuva po­li­ti­ka­cılarıyla bir­lik­te ‒ bur­ju­va-antikomünist emirleri şiddet yo­luy­la uygulamayı ken­di­le­ri­ne vazife ediniyorlar. MLPD açık ve net belirtmektedir ki, egemenler için yardakçılık ya­pan herkes, kırmızı çizgiyi aşar! Kim ki ege­men­lerin MLPD’ye yönelik an­ti­ko­mü­nist­liğini sal­dır­ganca ger­çek­leş­ti­ri­yor­sa sol akımlara ait de­ğil­dir; ilerici hareketten çe­kip gitsin! “İttifak kuramayan”, MLPD de­ğil­dir; nerede bu tür bölücüler ak­tif ise, orada it­ti­fak­lar içinde dar­gınlık, ayrışma ve tahrip ya­şa­nır. MLPD’nin uymadığı iddia edi­len sö­zü­mo­na “söz­leş­meler”, bayrak açma yasağı gibi is­tis­na­sız gerici antikomünist emirlerdir. MLPD bu tür “söz­leş­me­lere” hiçbir zaman taraf olmamıştır; do­layısıyla onlar ne fikir birliğinin bir par­ça­sıy­dı ne de de­mok­ra­tik yetkilendirilmiş örgüt veya ku­rullar tarafından verilen kararlardı. MLPD açık ve net be­lirt­mek­tedir ki: Antikomünizm te­me­linde hareket eden ittifaklarla işbirliği yap­ma­yız.

9. Almanya’da Hitler faşizmi döneminden sonra de­mok­ratik hak ve özgürlükler için yü­rü­tü­len mü­cadelelere komünistler büyük katkı sağ­la­mıştır. Biz bu hak ve özgürlükleri sa­vu­na­ca­ğız; bü­tün başka çözüm yolları kapalıysa ka­nun yoluna da başvuracağız. Kim ki MLPD’ye ale­nen şid­det­le saldırmasından, MLPD’ye karşı suç olarak yargılanabilecek yöntemlerle ege­men­lerin kirli iş­le­rini yap­masından dolayı ka­muoyu ve mahkeme önünde hesap vermek du­ru­mu­na düşüyorsa, bundan ken­disi sorumludur. Mah­kemeye başvuranı “Sen devlet me­ka­niz­ma­sıy­la işbirliği yapıyorsun” diye eleş­tirenlere, Karl Marx’ın Karl Vogt adlı birinin ve zamanın Na­tio­nalzeitung gazetesinin iftiraları hak­kında da­va açmasına da “Devlet me­kanizmasıyla iş­bir­liği yaptı” demesi gerekir. Gülünçtür as­lın­da. Bu eleş­tiriyle Le­nin’in söy­le­diklerinden de şüp­he­lenmek gerekecek: “Marksistler, mevcut dev­let­ten ya­rar­lanarak pro­letaryanın devrime ha­zır­lanmasını isterler; anarşistler bunu red­de­der.“^iv Ay­rıca di­ye­bi­liriz ki MLPD’­nin mah­ke­me­lerde el­de ettiği başarılar bütün demokratik ha­reketin ya­ra­rınadır: Ar­tık Björn Hö­cke, Sven Lie­big ve baş­ka faşistlere herkes “faşist” di­ye­bi­li­yor. Baskıcı yön­temlere baş­vuran po­lis me­mur­larına hadleri bil­di­riliyor, yürüyüşlerde ko­mü­nist bayrakları ve amb­lemleri ta­şı­nabiliyor. Bur­juva dev­le­tinden bir şeyler ummamak ge­re­kir ama, demokratik hak ve öz­gürlükleri sa­vu­nup mü­ca­dele yo­luyla elde et­mek de gerekir.

10. Antikomünizm ‒ ister modern görünsün, is­ter açık gerici olsun, “sol”muş gibi görünse bile ‒ yi­ne an­ti­komünizmdir. “Antikomünist de­ği­lim, sadece MLPD’ye karşıyım” diyenler, “Ver­fas­sungs­schutz”tan (gizli servisten) faşistlere ka­dar birçok aşırı gerici güçlerin yalancı yere sa­vunduğu slo­ga­nı savunurlar ‒ “MLPD’ye kar­şı her şey mübahtır”. Hanau’daki olaylar kar­şı­sın­da burjuva po­li­ti­ka­cılarından “Sağın ve solun eşit tutulmasını bırakın artık, solcuları değil, fa­şist­leri ka­rar­lı bir şe­kil­de kovuşturun” demek ve ay­nı zamanda antikomünist bir tutumla bütün ok­ları MLPD’­ye at­mak, ya­lan­cılıktır. Bu du­rum­da herkes, hangi tarafta olduğuna karar ver­me­li­dir!

11. MLPD “Antikomünizme fırsat verme!” ha­re­ketini başlatmıştır. Gittikçe daha çok insan, an­ti­ko­mü­nist bas­kı ve dışlamaya karşıdır. Sağın ve solun eşit tutulması artık bazı burjuva po­li­ti­ka­cı­la­rı­nın gö­zün­de bile ar­tık savunulamaz ol­du. Kitlelerdeki ilerici ruh değişimine taviz ver­mek zorunda kalı­yor­lar. Aynı zamanda MLPD’­ye sınır çizilirken, Bodo Ramelow ve Linke par­ti­si­nin ka­pi­ta­list sis­temine tamamen uymasına yağ­cılık yapmak istiyorlar. Kim ki po­li­ti­ka­nın sa­ğa doğru evrilmesine kar­şı kararlı mücadele et­mek istiyorsa, kim ki faşizm ve savaşa kar­şı güç­lü bir bir­le­şik cephe inşa et­mek istiyorsa, kim ki çevre tahribatından kurtarma mü­ca­de­le­si­ni ve iş­yerlerinde ve sen­di­ka­lar­da­ki mü­cadeleyi güç­lendirmek istiyorsa, antikomünizme ve onun sal­dır­gan tas­fi­ye­ci­li­ği­ne karşı da mü­ca­de­le et­me­li ve onun ayrıştırıcı etkisinin üstesinden gel­me­li­dir. Sen­dika ol­sun, kadın örgütü ol­sun, kit­le­le­rin kendi hedeflerini gerçekleştirmek isteyen her özör­güt­len­mesi an­ti­komünist baskıyı ba­şın­dan atmalıdır.

iTasfiyeciler, görüş ve eylemleri işçi hareketi içinde egemen güçlerin beklentilerine uygun bir yönde işçi sınıfının ör­güt­lerinin bozulmasına, bölünmesine ve yıkılışına sebep olan küçük-burjuva güçlerdir.

iihttps://www.verfassungsschutz.de/de/oeffentlichkeitsarbeit/vortraege/rede-vp-selen-20190327-bfv-asw-sicherheitstagung-2019; https://asw-bundesverband.de/fileadmin/user_upload/leitfaden_-blatt/2019-07-29_-_Executive_Summary_ASWfinalBfVFINAL.pdf

iiiLenin, Sozialistische Partei und parteiloser Revolutionismus, Eserler, 10. cilt, s.66

ivV.İ.Lenin, Devlet ve Devrim, İnter Yayınları, İstanbul 1995, s.135 ‒ çev.: S.Kaya/İ.Yarkın

PDF olarak indir