گامی مهم دروحدت جنبش جهانی کمونیستی

Big Step on Unifying the International Communist Movement

Editorial of Ranjbar 67- Nov.2010

گامی مهم دروحدت جنبش جهانی کمونیستی

جنبش کمونیستی برای درآوردن نوع بشر از زیریوغ مناسبات طبقاتی مبتنی براستثمار و ستم وناشی از آن و ازبین بردن ازخودبیگانه گی میان انسانها، تلاش می کند. ازخودبیگانه گی ای که طی هزاران سال توسط طبقات حاکم به انسانهای کار و زحمت تحمیل شده و جنگ و خون ریزی ، فقر و فاقه اکثر انسانها به دست مشتی افراد غرق درثروت و مال و دربه دری و خانه خرابی، به بارآورده است. جنبش کمونیستی به علاوه برای آشتی دادن انسان با طبیعت مبارزه می کند؛ طبیعتی که هم اکنون دراثربرخورد حریصانه، لاابالی گرانه وتخریبی طبقات حاکم به مرحله ای از زنده گی اش رسیده است که کل حیات موجودات زنده درمعرض نابودی قرارگرفته است. پرواضح است که این دورنمای عالی که کمونیسم مدنظر دارد، بدون وحدت و هم کاری جهانی انسانهای مولد و آگاه و ازجمله وحدت تشکلهای آگاه و پیشروپرولتاریائی، میسرنخواهدشد.

دراین راستابود که مارکس و انگلس ـ این رهبران عالی قدر طبقه ی کارگر و زحمت کشان جهان ـ 163 سال پیش شعار "کارگران همه ی کشورها متحدشوید!" را رهنمون مبارزات طبقه ی کارگر قرار دادند. طبقه ای که بیش از پیش می رفت تا به متعدد ترین بخش انسانهای تحت استثمار و ستم درپیش رفته ترین کشورهای سرمایه دای تبدیل شود. طبقه ای که تنها مالک نیروی جسمی و فکری خودبود و دراین نبرد تاریخ ساز چیزی جز زنجیرهای اسارت برده گی کارمزدوری اش را ازدست نمی داد. لنین درشرایط جدید تاریخی ناشی از تکامل نظام سرمایه داری به مرحله امپریالیسم و تجاوزگری آن به حقوق ملل عقب مانده، شعار :"کارگران همه کشورها و ملل ستم دیده جهان متحدشوید!"را دردستورکار کمونیستها و جنبش کارگری قرارداد.

تشکیل انترناسیونال اول کارگری درسال 1864به همت مارکس و انگلس که با کارشکنی وتخریب آنارشیستها روبه رو شد؛ تشکیل انترناسیونال دوم سوسیالیستی درسال 1889 که اکثریت احزاب سوسیال دموکرات تشکیل دهنده اش بعداز شروع جنگ جهانی اول به موضع رفرمیستی ـ رویزیونیستی و نهایتا سوسیال ـ شووینیستی و سوسیال ـ امپریالیستی درغلتیدند؛ تشکیل انترناسیونال کمونیستی درسال 1919به همت لنین و احزاب سوسیال دموکرات انقلابی پس از پیروزی انقلاب کبیر اکتبر 1917 در روسیه که در بحبوحه ی جنگ جهانی دوم درسال 1943 موقتا تحت فشار بورژوازی امپریالیستی منحل شد ، از یک سو ثابت کرد که بورژوازی بین المللی تاچه حد مخالف سرسخت وحدت جهانی طبقه ی کارگرمی باشد و از سوی دیگرنشان دهنده ی تلاشهای مستمرطبقه ی کارگر آگاه جهان بود که برای انجام رسالت تاریخی اش نیاز به چنین ارگانی دارد.

اکنون درمبارزه علیه سرمایه ی جهانی، که درشکل انحصارات غول پیکرفراملی و با سیاستی نئولیبرالیستی خود را ازنظر تمرکز سرمایه هرچه بیشترمتمرکز ساخته وبا سیاستهای تهاجمی اش می رود تا جهان فقر را دوباره به زیر استعمارپست مدرنیستی خویش درآورد، رسالت تحقق اتحادطبقه ی کارگر جهان به صورت ارجحیت درجه ی اولیه ای درآمده و این وظیفه به طور ویژه ای بردوش پیش روان این طبقه قرار دارد که با متشکل شدن درسطحی جهانی نمونه ی مثبتی را برای وحدت مبارزاتی جهانی طبقه ی کارگر فراهم آورند. فراموش نکنیم که درنبرد این دو طبقه ی جهانی است که سرنوشت بشر بالاخره رقم خواهدخورد : ازبین بردن ازخود بیگانه گی ناشی از استثمار کارمزدی واستقرارسوسیالیسم و کمونیسم و یا اسیرشدن در بربریت نظام سرمایه داری جهانی که هر روز دربرخورد به کارگران و زحمت کشان و ملل تحت ستم سبوعانه ترعمل می کند. لذا هیچ کمونیستی نمی تواند از این وظیفه ی تاریخی سرباززند و کنارگود نشسته نبرد سرمایه جهانی متشکل و نیروی کار غیرمتشکل جهانی را تماشاکند.

اما تاریخ وحدت کمونیستهای جهان پیوسته راه همواری را طی نکرده است. در نیمه ی دوم قرن بیستم، ناشی ازتجارب منفی انترناسیونال سوم کمونیستی دربرخورد به استقلال عمل احزاب کمونیست، به امر ایجاد انترناسیونال جدید، درمبارزه علیه امپریالیسم و مرتجهان جهان و افشاء و طرد رویزیونیسم مدرن درقدرت، کم بها داده شد. امری که هم راه با نفوذ این رویزیونیسم دررهبری احزاب کمونیست به تفرقه ی بازهم بیشتر جنبش کمونیستی و کارگری جهان دامن زد و امپریالیستها و بورژوازی داخلی در ازبین بردن اردوگاه سوسیالیستی و فاسدکردن کامل احزاب رویزیونیستی به موفقیت بزرگی دست یافتند.

هرچند که از دهه ی 1980 به بعد تلاشهائی درجهت وحدت احزاب و سازمانهای کمونیستی در تشکلهای کوچک جهانی صورت گرفت که ناشی از دیدگاههای تنگ نظرانه به وحدت انقلابی احزاب و سازمانهای کمونیست کمک نکرده و رشد چندانی نیافتند، اما تلاش برای ایجاد ایکور(ICOR =همکاری بین المللی احزاب و سازمانهای انقلابی در اکتبر 2010 و اعلام آشکارآن در16 اکتبر دربرلن که همراه بود با راه پیمائی و تظاهرات دراین شهر)، با درنظرگرفتن اوضاع کنونی تفرقه درمیان احزاب و سازمانهای کمونیست و اتخاذ روشی انعطاف پذیر، گام مثبتی است به پیش درراستای متحدکردن آنها و جنبش کارگری درمبارزه علیه امپریالیسم وکلیه ی مرتجعین جهان به خاطر تحقق سوسیالیسم.

وقت آن فرا ر سیده است که کلیه ی نیروهای کمونیستی جهان با جان و دل برای تقویت جنبش کمونیستی و کارگری، با پذیرش مواضع و اساسنامه ی ایکوربه آن بپیوندند، تجارب منفی انشعاب گری های غیراصولی را که به امر مبارزه ی متحد کارگران و زحمت کشان لطمه ای جدی زده و می زنند، کناربگذارند و شرایط را برای رسیدن به وحدت ایده ئولوژیک ـ سیاسی بازهم عمیق تری فراهم سازند.

درایران ازاین نظر، ما با دو جریان عمده مدعی کمونیسم روبه رو هستیم:

تشکلهائی که به نوعی با توجه به اهمیت مبارزه مشترک جهانی، با تشکلهای موجود دردیگر کشورها کم و بیش دراتحادی جهانی قراردارند، ولی از نظرجنبش کمونیستی داخل کشور، دچار سکتاریسم بوده و تنها خود را نماینده ی پیشرو پرولتاریا دانسته و بدین ترتیب به امر وحدت جهانی پرولتاریا صدمه وارد می کنند. مع الوصف این تشکلها چنان چه بخواهند به امر انترناسیونالیسم پرولتری خدمت کنند، بیشتر از بقیه مستعد شرکت درایکورمی باشند. درمیان این طیف، حزب رنجبران ایران پیوسته از وحدت جهانی و کشوری کمونیستها دفاع کرده و دراین جهت ازجمله در تاسیس فعالانه ایکور شرکت نموده است.

تشکلهای دیگری نسبت به امر حرکت درجهت ایجاد انترناسیونال کمونیستی بی تفاوتند و تلاش معینی در تبلیغات آنان دراین راستا به چشم نمی خورد. اینان صرف نظراز ادعاهای شان، درعمل در مسیری گام برمی دارند که نهایتا به سود تفرقه اندازی بورژوازی جهانی درجنبش کمونیستی و کارگری تمام می شود. دراین ماجرا، رویزیونیسم راست و چپ چنان طویله ی اوژیاسی درنظرات نیروهای چپ ایجاد کرده اند که پاک کردن آن دربهترین حالت نیاز به زمانی طولانی دارد.

مع الوصف با خوشبینی پرولتاریائی، امید ما براین است که نیروهای جنبش کمونیستی ایران با درس گرفتن از فعالیتهای چند دهه ی اخیر و بی ثمر ماندن فعالیت آنان درتاثیرگذاری روی جنبش کارگری و پیشبرد انقلاب پرولتاریائی، به تجدید نظری جدی درمواضع سابق شان پرداخته و متحدا برای تقویت جنبش جهانی کمونیستی به ایکور بپیوندند.

ما دراین شماره " رنجبر" بخشهای عمده ی مواضع و تصمیمات کنفرانس موسس جهانی ایکور را در معرض دیدخوانندگان "رنجبر"، می گذاریم.

ک.ابراهیم ـ 11 نوامبر 2010